Breng via dit formulier iemand op de hoogte van dit project!
Nu iedere universiteit moet werven in een globale markt heeft de Erasmus Universiteit een probleem. De uitstraling en het voorzieningenniveau van de Woudenstein campus steken bleekjes af bij die van de concurrentie: een zielloze verzameling gebouwen afgezoomd met restgroen en omsloten door een hek, een academisch bedrijventerrein…
De onvrede over Woudestein kristalliseert zich in de vraag naar een ‘hart’ voor de campus, een centrale plek ‘het gebeurt’. Een dergelijk brandpunt van stedelijk leven is echter alleen levensvatbaar als het gevoed wordt door een daadwerkelijk stedelijke omgeving.
De op stapel staande ‘openbaring’ van de campus en het introduceren van woonbebouwing zijn essentiële stappen in de richting van de gedroomde cité universitaire en bieden een eenmalige mogelijkheid om het functioneren van de campus opnieuw te denken.
Enclave Woudestein wordt geen gewoon stuk stad, het blijft een bijzonder stadskwartier met een uitzonderlijke functie en met een specifieke populatie. Een academische enclave. Juist een sterke eigen identiteit brengt de stad en het stedelijk leven uiteindelijk naar de campus en zet de cité universitaire op de mentale kaart van de Rotterdammer.
Silhouet De essentie van het imago van de Erasmus Universiteit ligt in haar Rotterdamsheid. Stad en campus fungeren als elkaars laboratorium. Een intensieve menging en verdichting van programma en volume binnen de vastomlijnde grenzen van de enclave resulteren in stedelijk leven enerzijds en een karakteristieke bijdrage aan het Rotterdamse silhouet anderzijds: de dreamy spires van Woudestein.
Weefsel De verdichting van de campus vraagt om een nieuw ruimtelijk paradigma: van losse objecten op een groen tapijt naar een schakering van groene ruimtes uitgespaard in een stedelijke monoliet, met de centrale green als betekenisvolle uitzondering. Een compact en driedimensionaal stedelijk weefsel van colleges and courtyards. Een academische souk waar uitwisseling en ontmoeting centraal staan.
Hart In het geografische zwaartepunt van het nieuwe Woudestein, op krachtige wijze gemarkeerd door een ranke toren, komen alle sferen en bewegingen samen in de ‘leefkuil’ van de campus. Bestaande en nieuwe publieke voorzieningen, waaronder een halfopen glasoverdekte ‘cultuur-serre’, (her)oriënteren zich op dit stedelijke theater over meerdere niveaus, een magneet voor bewoners, bezoekers en andere Rotterdammers, het Forum Erasmianum.
