Breng via dit formulier iemand op de hoogte van dit project!
Camouflage in de dijkzone
Omdat de Rijksstraatweg in Ridderkerk op een dijk is gelegen diende een nieuwe onderdoorgang inclusief waterkering te worden ontworpen. Het technisch complexe kunstwerk is zo terughoudend mogelijk in het dijkprofiel opgenomen.
Verbinding en scheiding
De Rijksstraatweg in Ridderkerk is van oudsher tegelijkertijd verbinding en scheiding. Enerzijds is het de historische verbinding tussen Dordrecht en Rotterdamse wijk Charlois, anderzijds een compartimenteringsdijk tussen de polder Nieuw Reijerwaard en de polder Binnenland en Ziedewij. De verschillende richtingen van de karakteristieke slagenverkaveling van de polders zijn goed herkenbaar in de bestaande en nog te realiseren bedrijvenlocaties.
Het handhaven van de ruimtelijke en functionele continuïteit van de Rijksstraatweg en het oorspronkelijke dijkprofiel was daarom een uitgangspunt bij het ontwerpen van de nieuwe onderdoorgang. Het civiele kunstwerk, inclusief de noodzakelijke voorzieningen voor de waterkering, wordt ‘gecamoufleerd’ in de dijkzone. Dit betekent dat de architectonische expressie van het kunstwerk terughoudend is en dat de bestaande landschappelijke structuren gerespecteerd worden en waar mogelijk versterkt.
In het ontwerp wordt de logica van de lineaire laanbeplantingen en waterelementen langs de Rijksstraatweg en in de Groene Zone gevolgd. Aan weerskanten van de dijk bereikt het fietspad de kruin van de dijk door de bajonetbeweging in het talud. De oorspronkelijke contour van het dijklichaam blijft behouden en er zijn geen onderdelen van onderdoorgang of waterkering manifest aanwezig of zichtbaar. Het vloeiende alignement van de weg wordt geaccentueerd door de strak afgewerkte, gebogen bovenzijde van de Stepbarriers, de wegmarkering en de ledverlichting tussen de twee doorgetrokken middenstrepen. De keerwanden krijgen op deze manier een eenduidige vloeiende vorm. Deze vormentaal is doorgezet naar de dekrand en de relingen.
Beleving van de dijk en het landschap
Voor de waterkering is een uitgebreide variantenstudie gedaan om een integrale afweging te kunnen maken op de aspecten bedrijfszekerheid, onderhoud, ruimtelijke inpassing en kosten. Deze aspecten komen optimaal samen in het concept van de roldeur. Bij een open waterkering staat deze deur droog in een afgesloten ruimte naast de onderdoorgang. Deze ruimte is bereikbaar vanaf het voetpad langs de Rijksstraatweg via een ingang die ook toegang biedt tot de pompen van de waterkelder. Bij dreigende stijging van het water schuift de deur de onderdoorgang in. Inspectie en onderhoud vindt plaats zonder het verkeer te hinderen. In ruimtelijke zin is de waterkering ondergeschikt aan de beleving van de dijk en het landschap.
De positie van de waterkering wordt in de onderdoorgang subtiel geaccentueerd door zacht-blauwe verlichting op de plek waar de deur zich in gesloten toestand bevindt. Deze verlichting is niet alleen decoratief; het strooilicht maakt ook de contouren van de onderdoorgang zichtbaar zonder de hele onderdoorgang te verlichten. Ook aan de bovenzijde wordt de passant met blauwe lichtaccenten herinnerd aan de functie van deze waterkering, alweer zonder overlast voor de omgeving.
