Breng via dit formulier iemand op de hoogte van dit project!
Iedereen het park in
Gemeente Schiedam heeft een globale ontwikkelingsvisie laten opstellen voor de sportparken en vrijvallende locaties. Op initiatief van DW Investment en HPO Vastgoed is een alternatieve ontwikkelingsvisie opgesteld voor één van de uitwerkingsopgaven: Sportpark Thurlede.
Parkachtig karakter
Het plangebied Thurlede ligt centraal in Schiedam, als groene stapsteen tussen Schiedam-Noord en het historisch centrum. De omsluiting door spoor en snelweg maken de plaats tot een relatief onbekende idylle. Via de Parkweg wordt het gebied ontsloten. In de directe toekomst zal een OV-knooppunt de locatie nog beter verbinden.
Het Beatrixpark verleent een sterkte identiteit aan het gebied. In het ontwerp wordt het park via een groene scheg en een parallelle waterstructuur het gebied ingetrokken, waardoor de hele wijk een parkachtig karakter krijgt. De singel zorgt naast een sterke verbetering van de waterkwaliteit ook voor een natuurlijke scheiding van het sportpark, zoals de landschapswal aan de zuidzijde zorgt voor een natuurlijke scheiding van de snelweg. De huidige Parkweg wordt omgevormd tot Parklaan en wordt een statige ontsluitingsweg. Een stevige padenstructuur zorgt voor een (recreatieve) binding tussen de wijk, het (sport)park en de volkstuinen. De beeldbepalende bruggen maken de relatie met het park extra zichtbaar.
In het plangebied is ruimte voor verschillende woonsferen, die zich onderscheiden door een verschillende relatie met de openbare ruimte en (een mix van) bijbehorende woningtypes. Zo grenzen de woningen van de Parklaan direct aan de groenstructuur, terwijl de introverte Patiobuurt een meer gesloten karakter heeft.
Groen als drager van de identiteit
De groenstructuur is een sterk middel om samenhang te bewerkstelligen en een drager van de identiteit te vormen. Ze maakt een grote variëteit aan bebouwingstypologieën mogelijk binnen het plangebied. Door middel van verspringende rooilijnen langs de Parklaan en subtiele hoekverdraaiingen langs de Singel ontstaat een aantrekkelijk en afwisselend beeld. Er is geen sprake van een ‘gouden randje’ langs het park die de wijk afzoomt. Het park wordt de wijk binnengehaald, door de scheg, de singel en de groene straatprofielen. Iedereen woont aan het park, of beter: ín het park.
De vormentaal van het Beatrixpark wordt het gebied ingetrokken: losse boomgroepen in plaats van bomensingels. Geen grote en hoge populieren die veel schaduw produceren, maar elzensingels en knotwilgen. Hierdoor wordt een link gelegd naar het omliggende polderlandschap en ontstaat licht, lucht en ruimte. Daarbij is de huidige (rationele) waterstructuur wél leidend. Onder andere de hoofdvaart (Kromme Watering) vormt een belangrijke ruimtelijke drager van het gebied. Dit wordt benadrukt door het gebruik van een dubbele brug ter hoogte van de Parklaan.