Breng via dit formulier iemand op de hoogte van dit project!
Hoogmis van de fiets
Aan de oever van het IJ vindt een wonderbaarlijke vermenigvuldiging plaats. De monumentale stoomkappen van het Centraal Station, kathedralen van de 19e eeuw, krijgen een eigentijdse tegenhanger in de gebogen glazen kap van het nieuwe busstation. wUrck voegt er nog een kap aan toe.
Parkeerdruk
Met de groei van het fietsgebruik in Amsterdam in de laatste jaren is ook de fietsparkeerdruk aanzienlijk toegenomen. Een chaos van geparkeerde fietsen die de openbare ruimte overspoelt is niet zelden het gevolg. Op verschillende binnenstedelijke locaties, zoals bij het Centraal Station, lijkt de beschikbare ruimte te beperkt om de noodzakelijke uitbreiding van parkeermogelijkheden te kunnen realiseren. De Gemeente Amsterdam is daarom op zoek naar slimme en tegelijk duurzame oplossingen. Een onderdeel van deze zoektocht is de studie naar aantrekkelijke en vernieuwende concepten voor fietsparkeren op water.
Eigentijdse tegenhanger
De fietsen bij de veersteiger aan de oever van het IJ krijgen een ‘stationsplek’ onder hun eigen boogkap, de Fietskathedraal. Net als het nieuwe busstation, met zijn gebogen glazen kap, is de Fietskathedraal een eigentijdse tegenhanger van de monumentale stoomkappen van het Centraal Station. De stalling biedt ruimte aan ongeveer 2600 fietsparkeerplaatsen en wordt direct ontsloten vanaf de fietsroute langs de De Ruijterkade. De Fietskathedraal is ‘afgemeerd’ aan het Waterplein West, maar aan het oostelijke Waterplein zou eenzelfde stallingsvoorziening kunnen worden gerealiseerd, hetgeen een vijfde stationskap zou opleveren.
Zwevend boven het water functioneert de Fietskathedraal als een overdekte buitenruimte die de bezoeker beschermt tegen al te barre weersomstandigheden, zonder daarbij zijn open en transparante publieke karakter te verliezen. Zo ontstaat een sociaal veilige, efficiënte en comfortabele voorziening, aantrekkelijk om je fiets te stallen.
Rode piramide
De stallingen van de Fietskathedraal zijn verdeeld over drie niveaus, op spectaculaire wijze verbonden door hangende traphellingen aan beide kopse zijden. Deze intens rode piramide van stallingsplatforms wordt overhuifd door een lichtvoetige glazen kap gedragen door ranke stalen boogspanten. Naar het zuiden wordt de kap voorzien van zonnecellen die energie opwekken en een overmaat aan zoninstraling voorkomen, aan de noordzijde geeft het heldere glas een onbelemmerd zicht op het IJ.
